In het zuiden van Italië kwamen we bij een zagerij deze stammen van olijfhout tegen. Het bijzondere van deze grillig gevormde stammen is de enorme diameter die soms wel 100 cm bedraagt. De eigenaar vertelde dat de bomen die deze stammen leverden tussen de 250 en 350 jaar oud zijn! Wanneer je hierover nadenkt hebben deze bomen vele oorlogen overleefd en machtswisselingen van koningen die op het Europese vasteland plaatsvonden. Daarnaast hebben ze al die jaren, ja, zelfs eeuwen olijven geproduceerd die verwerkt worden tot heerlijke olijfolie.
Het schilderij ‘Het meisje met de parel’ van de Nederlandse schilder Johannes Vermeer is rond 1665 geschilderd. Toen waren deze stammen nog maar kleine, maar krachtige olijfboompjes. Het schilderij wordt dagelijks door duizenden mensen bewonderd. De stammen die wij kochten zullen waarschijnlijk minder aanbidders hebben als ze eenmaal tot tafel of sfeervolle kast verwerkt zijn, maar het genot zal er niet minder om zijn.
Sommige mensen denken dat het zonde is om deze oude olijfbomen om te zagen. Toch is het voor het perceel beter als er af en toe geoogst wordt. Dan kan het hout tenminste duurzaam verwerkt worden en dat lukt niet als een boom door ouderdom sneuvelt bij een heftige storm. De lokale overheid staat het kappen van deze oude bomen toe wanneer de olijfbomen niet meer productief zijn en wanneer de houtkwaliteit van de stam afneemt. Het is dus beter om een toepassing voor het hout te vinden die lang mee gaat zoals tafels. Snoeien van olijfbomen vindt plaats wanneer de productie van takken afneemt. De takken kunnen wel 40 cm dik worden en zijn geschikt als zaaghout. De foto hieronder geeft een indruk van de grootte van de bomen. Deze kunnen wel 15 m hoog worden en doen een beetje denken aan onze Nederlandse wilgen.
Robbert